Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

ΕΝΑΣ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!


Σκαλίζοντας το διαδίκτυο έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανθρώπινη και κοινωνική είδηση!Για μένα αποτελεί ιστορία μιας ανθρώπινης, ήρεμης κι αγαθής ζωής!Υπάρχει δημοσιευμένη ευρέως από πολλά και διάφορα sites κι ίσως να 'ναι αρκετά γνωστή σε πολλούς.
Πρόκειται για έναν ηλικιωμένο άνδρα που ζει στη γειτονική μας Βουλγαρία κι είναι ζητιάνος.Στην ημερήσια ενασχόλησή του κάνει αρκετά χιλιόμετρα ποδαρόδρομο, ώσπου να καθίσει μπροστά απ' τον καθεδρικό ναό του Alexander Nevsky στη Σόφια, για να μαζέψει χρήματα.Φέτος-κι απ' όσο αναφέρουν τα ρεπορτάζ-κλείνει αισίως τα 100 χρόνια του, είναι καλοστεκούμενος και το πρόσωπο του-όπως φαίνεται στις φωτογραφίες-θυμίζει εκείνο του Αβραάμ(προφανώς να 'μαι επηρεασμένος κι από ταινίες!)Αυτό όμως που κάνει μοναδικό και ξεχωριστό αυτόν τον Άνθρωπο, είναι ότι απ' τα χρήματα που συγκεντρώνει, δεν κρατάει τίποτα για τον εαυτό του.Τα χαρίζει όλα για φιλανθρωπικό σκοπό και πιο συγκεκριμένα στην αποκατάσταση και διατήρηση πολλών ορθόδοξων εκκλησιών κι ορφανοτροφείων.Έτσι λοιπόν κατάφερε να συγκεντρώσει και να πραγματοποιήσει την πιο μεγάλη οικονομική συνεισφορά που 'χε γίνει μέχρι τότε, αφού η προσφορά του άγγιξε συνολικά τα 40.000 ευρώ.



Γνωρίζω καλά αυτούς τους ωραίους Ανθρώπους πόσο αγνοί και ταπεινοί είναι και γι' αυτό είμαι σίγουρος πως ο εν λόγω γεράκος θα νευρίαζε, αν ήξερε ότι αναφερόμαστε(σαν σε διαφήμιση) στην προσωπική του ιστορία, αλλά και στις αγαθοεργίες του.Ονομάζεται Ντόμπρι Ντιμίτροβ(Dobri Dimitrov) γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1914 στο χωριό Μπαιλόβο(Bailovo).Ο πατέρας του πέθανε στον Α' παγκόσμιο πόλεμο κι η μητέρα του μεγάλωσε τα παιδιά μόνη της.Σε μια απ' τις πάμπολες βομβιστικές επιθέσεις που έγιναν κατά της Σόφιας στο Β' παγκόσμιο πόλεμο, έχασε τελείως την ακοή του από μια οβίδα που εξερράγη δίπλα του.Στο πέρασμα των χρόνων ο Άνθρωπος αυτός ξεκόλλησε την ψυχή του απ' την υλιστική ζωή και την αφιέρωσε αποκλειστικά στον πνευματικό κόσμο, όπου γύρω στο έτος 2000 χάρισε όλα του τα υπάρχοντα στην εκκλησία, προτιμώντας να ζήσει μια πολύ σεμνή κι ασκητική ζωή στο χωριό του.Τον ίδιο χρόνο ξεκίνησε τον βιωματικό αγώνα του προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα, για να τα διαθέσει στην αποκατάσταση των ορθόδοξων εκκλησιών κι ορφανοτροφείων της Βουλγαρίας.Για όλη αυτήν την καλή κι άδολη προσπάθεια και γενικά την ασκητική ζωή που βιώνει, οι κάτοικοι τον αποκαλούν "άγιο του Μπαιλόβο".



Τελειώνοντας αυτό το κείμενο που θα μπορούσε να 'ναι βγαλμένο από κάποιο παραμύθι, θεωρώ τον εαυτό μου ανάξιο μπροστά του και θα 'θελα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη απ' αυτόν τον μοναδικά ωραίο Άνθρωπο, καθόσον τον ανέφερα χωρίς την έγκρισή του.Νιώθω την ανάγκη όμως να τον ευχαριστήσω κι επειδή είναι πρακτικά αδύνατον από δω να τον ασπαστώ, θέλησα ν' αναδείξω αυτήν την αξιέπαινη πράξη του για να παραδειγματιστούμε όλοι μας!Αλήθεια, τώρα που το σκέφτομαι... πόσοι από μας έχουμε την ψυχική δύναμη να χαρίσουμε τα υπάρχοντά μας;

6 σχόλια:

  1. Νίκο μου και εμείς ευχαριστούμε που διαβάσαμε την ιστορία και την πορεία του απλού αυτού ανθρώπου . Αλήθεια είμαστε μικροί και ασήμαντοι μπροστά στο μεγαλείο της προσφοράς του ανθρώπου αυτού !!!
    Να είσαι καλά , με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές καλή μου φίλη νομίζουμε(μέχρι που το πιστεύουμε κιόλας), ότι έχουμε κάνει το καθήκον μας απέναντι στους ανθρώπους!Όσα όμως και να προσφέρουμε, πάλι ανίκανοι θα νιώθουμε μπροστά στη δυστυχία των ανθρώπων... θα μας βαραίνουν αυτά τα υλικά αγαθά!
      Στέλνω την καληνύχτα με την αγάπη μου!!!:-)

      Διαγραφή
  2. Καλημερα και καληγ εβδομαδα Νικο! τι υπεροχςο τροπος να ξεκινω τη μερα και την εβδομαδα μου! Ειχα δει τη φωτο με το παιδακι, αλλα δεν ειχα ιδεα ποιος ειναι ο ανθρωπος αυτος! Αγιος! Να εισαι καλα που τον ανεδειξες, μας δινει δυναμη να γινουμε εστω λιγο καλυτεροι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Χριστίνα!Είναι ένα παράδειγμα ενός Ανθρώπου, όπου οι πράξεις του έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα απ' τα λόγια!Μ' αρέσει να βρίσκω τέτοιες ειδήσεις στο διαδίκτυο!Τις θεωρώ συναρπαστικές!Να 'σαι πάντα καλά!!!

      Διαγραφή
  3. Νίκο μου,
    με συγκίνησε η δημοσίευσή σου και με έβαλε σε σκέψεις το τελευταίο ερώτημα, αφού είναι κάτι, το οποίο έχω σκεφτεί άπειρες φορές αν θα μπορούσα να το κάνω.. Θα μπορούσα να χαρίσω όλα μου τα υπάρχοντα; Μόνο εκ του ασφαλούς μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση! Το μόνο σίγουρο είναι πως θαυμάζω αυτό τον γεράκο και το έργο που κατάφερε να κάνει!
    Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας!
    Να έχεις ένα ευχάριστο βράδυ με την οικογένειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το ότι το σκέφτηκες καλή μου Κωνσταντίνα σημαίνει πως σε προβλημάτισε θετικά κι ασχολήθηκε η σκέψη σου για καλό σκοπό.Είναι κι αυτό ένα βήμα ότι σκεφτόμαστε τον συνάνθρωπό μας.Για να κάνουμε όμως το μεγάλο άλμα, θα χρειαστεί να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας... όπως το 'κανε κι αυτός εδώ ο Άνθρωπος που δεν είναι εξωγήινος, αλλά ένας από μας!
      Να 'σαι πάντα καλά και σ' ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια!Χαίρομαι πολύ να τα λέμε κι από δω!Στέλνω την καλησπέρα με την αγάπη μου!!!

      Διαγραφή