Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΠΟΛΛΩΝ ...ΡΙΧΤΕΡ!

Αντιγραφω απο το μπλογκ Μια Καλημερα! Ειναι η συμμετοχη της φιλης Ελενας Λ. στο Project "Η επανασταση της καλοσυνης στην πραξη"

Η δική μου ιστορία έχει να κάνει με κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!

Ιούνιος 1995,  μόλις έχω γυρίσει από ένα ξενύχτι και έχω κάτσει στο κρεβάτι, 3.15 το πρωί!
Ξαφνικά αρχίζει να κουνιέται το σύμπαν.
Ωπα λέω, σεισμός είναι ή τα ξίδια που ήπιαμε!!
Βγαίνω έξω από το σπίτι μαζί με την αδερφή μου και βέβαια πάρα πολύς κόσμος και κοιτάμε γύρω μας σαν χαμένοι.
Πρωτόγνωρο συναίσθημα γιατί δεν είχα ξαναζήσει κάτι τόσο μεγάλο.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει όταν ανοίξαμε το πρωί την τηλεόραση και αντικρίσαμε τον χαμό που είχε γίνει!
6,1 ρίχτερ 16 Ελληνες και 10 Γάλλοι τα θύματα και πολλές καταστροφές! 

Τα θύματα ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μια πολυκατοικίας και του ξενοδοχείου Ελίκη στο κέντρο της πόλης του Αιγίου.
Μέσα στην πολυκατοικία και ο μικρός τότε Ανδρέας Μπογδάνος.
Αγωνιούσαμε όλοι αν θα τα καταφέρει, αν θα καταφέρουν να τον βγάλουν σώο!
Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να σώσουν τους ανθρώπους που είχαν θαφτεί κάτω από τσιμέντο και σίδερα, έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν όσους μπορούσαν.
Πόσο τραγικό θα είναι να ακούς ανθρώπους να σου φωνάζουν, ανθρώπους θαμμένους στην κυριολεξία και να μην μπορείς να τους φτάσεις.
Με αγωνία να σκάβεις με ότι εργαλείο βρεις, με τα χέρια, με φτυάρια, ο ιδρώτας από το άγχος και την αγωνία να τρέχει στα μάτια σου και εσύ να προσπαθείς να τους φτάσεις, όσο πιο γρήγορα μπορείς, γιατί και τα λεπτά έχουν σημασία!!
"Βγες έξω" να σου φωνάζουν και εσύ να μην θες να τα παρατήσεις!
Έχεις μπει μέσα με φοβερό κουράγιο, με φοβερούς μετασεισμούς, χωρίς κράνος, με το ζόρι ανασαίνεις.
Πως να παρατήσεις μια ανθρώπινη ζωή και μάλιστα ενός παιδιού για να βγεις να ξεκουραστείς και να πάρεις ανάσα!
Και η ανάσα του παιδιού;
Ακόμα και ο Θεός εκείνη την ώρα σου δίνει υπεράνθρωπη δύναμη, να κρατηθείς και να κρατήσεις την ζωή αυτού του παιδιού μαζί σου.
Παναγιώτης Νίκας, 21 ώρες μετά, με τον μικρό Αντρέα και τις ευχές και τα κλάματα όλου του κόσμου στα πόδια του!

Δεν τα παράτησε και δεν τον παράτησε και ο μικρός και δεν τους παράτησε και ο Θεός!!
Όλη η χώρα κάνει τον σταυρό της και εύχεται να είναι καλά και οι δύο!
Χάθηκαν 26 άνθρωποι αλλά ο Παναγιώτης Νίκας μας χάρισε την ζωή του Αντρέα!
Την ελπίδα!!
Πριν από τρία χρόνια έφυγε από την ζωή αλλά ο "μικρός" Αντρέας και πολύς κόσμος θα τον θυμάται για πάντα για την αυτοθυσία του και το πείσμα του!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, απλά ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και όταν καμιά φορά είμαι κουρασμένη και με παίρνει από κάτω, όπως όλο τον κόσμο, τον φέρνω στην μνήμη μου να παλεύει για την ανάσα του Αντρέα και ξυπνάω!
Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας!
Ας παλέψουμε αξίζει τον κόπο!

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

H ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Όλα ξεκίνησαν όταν έφτασε στα χέρια μου αυτό το βίντεο:

Life Vest Inside

Έτσι ενημερώθηκα για το κίνημα Kindness Revolution και είπα να μια ωραία ιδέα, να κάτι που αξίζει τον κόπο!

Ολοι μας εχουμε να διηγηθουμε τουλαχιστον μια ιστορια καλοσυνης. Μια καλη πραξη που καναμε, που δεχτηκαμε, που ειδαμε να γινεται, που μας ενεπνευσε η εμπνευσαμε μεσω αυτης καποιον αλλο.
Σκεφτηκα λοιπον, να μοιραστουμε μεταξυ μας αλλα και με ολους τους υπολοιπους τις ιστοριες αυτες!

Το concept ειναι η διαδοση της ελπιδας. Διαβαζοντας πολλες τετοιες περιπτωσεις, ισως συνειδητοποιησουμε οτι δεν ειναι και τοσο "μεμονωμενες". Οτι το καλο τελικα ισως και να υπερισχυει του κακου. Οτι ΟΛΑ ειναι πιθανα και δυνατα. Οτι εντελει, δεν πρεπει να χανουμε την πιστη μας και την αυθεντικοτητα της ψυχης μας. Πιστευω πως θα κανουμε καλο σε εμας, αλλα και σε ολους οσους το διαβασουν. Ειναι φορες που ενα μικρο φωτεινο παραδειγμα μπορει να σταθει η αφορμη για να αλλαξει μια ολοκληρη ζωη! Ας ειναι αυτη η δικη μας πραξη καλοσυνης, η δικη μας μινι επανασταση!

Και ξερω οτι μπορουμε. Το βλεπω σε καθε γλυκεια κουβεντα, σε καθε ομορφη σκεψη που εισπραττω, το νιωθω σε καθε πρωτοβουλια του καθε απλου συνανθρωπου μου.
Θελω να βγω απο τη μιζερια. Απο το σοκ που καθε φορα μου προκαλει η κακια, η ελλειψη ανθρωπιας, η ελλειψη παιδειας. Ναι, ακομα -ΕΥΤΥΧΩΣ- σοκαρομαι... Ειμαι σιγουρη οτι κι εσυ αυτο θελεις...

Στη σελίδα αυτή, καθώς και στο facebook, θα μοιραζόμαστε ιστορίες καλοσύνης, αλλά και θα προσπαθούμε μαζί να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε όπου υπάρχει ανάγκη, αναρτώντας κάθε κάλεσμα,κάθε αίτηση, κάθετι που νομίζουμε ότι μπορεί να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά σε έναν καλύτερο κόσμο.

Ετοιμάσου να θυμώσεις, να εξοργιστείς, να φτάσεις στα όριά σου. Αλλά και να χαμογελάσεις, να δακρύσεις, να συγκινηθείς, να νιώσεις γεμάτος ελπίδα και αναγέννηση.


Είμαι η Χριστίνα και σε προσκαλω να γινουμε μαζι Επαναστατες της Καλοσυνης!