Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

ΣΑΛΗΣ: Ο ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΝΩΣΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟ!


Η συγκλονιστική ιστορία παράδειγμα για όλους μας! Η ζωή του μοιάζει σαν παραμύθι. Γνωστός με το ελληνικό όνομα Χελιδόνης ή Χελιδονάκης κατά το εκρηκτικότερο, προφανώς επειδή η ψυχή του ήταν λευκή σαν πουλιού και η εμφάνιση του μαύρη σαν του χελιδονιού. Ο Σαλής ήταν μια από τις γνωστότερες φυσιογνωμίες της πόλης των Χανίων τον περασμένο αιώνα. 
Ήταν απόγονος μαύρων εργατών ή χαλικούτηδων από την εποχή της Αιγυπτιοκρατίας στην Κρήτη, καταγόμενος από το Σουδάν. Έγινε ευρέως γνωστός για την εργατικότητα, την εγκαρδιότητα και την καλοψυχία του. Εργαζόταν από μικρό παιδί στη μπλε βάρκα του προέδρου των βαρκάρηδων των Χανίων Σταύρου Τσιριγωτάκη, καθώς εκείνη την εποχή το λιμάνι των Χανίων ήταν αβαθές κι ακατάλληλο για τον ελλιμενισμό πλοίων. 


Το πόσο αγαπούσε την Ελλάδα και τα Χανιά, αποδεικνύεται από την άρνησή του να αποχωρήσει το 1922 από την Κρήτη μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών, παίρνοντας μάλιστα και την αγγλική υπηκοότητα για να μπορέσει να παραμείνει στην Ελλάδα, κάτι το οποίο του δημιούργησε προβλήματα κατά τη γερμανική κατοχή. Μαζί με την Αμπλά, άλλη μια καλόκαρδη μουσουλμάνα ήταν από τους καλύτερους και πιο όμορφους χαρακτήρες των Χανίων, πάντα χαμογελαστοί, γενναιόδωροι και έτοιμοι να βοηθήσουν τους ανήμπορους και άπορους συνανθρώπους τους. 
Κάθε φορά που πληρωνόταν ετοίμαζε τσάντες με τρόφιμα και τα έστελνε σε φτωχές πολύτεκνες οικογένειες ανώνυμα. Βέβαια με τον καιρό το μυστικό αυτό μαθεύτηκε. Εκείνος όμως συνέχιζε να προσφέρει από το βιός του, χωρίς ανταλλάγματα. "Άγιος άνθρωπος", λένε ακόμα και σήμερα όλοι όσοι τον γνώρισαν. Κάποτε που κέρδισε τον πρώτο λαχνό του λαχείου δεν κράτησε ούτε δεκάρα για τον εαυτό του. Αντίθετα τα μοίρασε όλα σε δυο ορφανές κοπέλες, τις οποίες και προίκισε ανώνυμα. Όταν όμως ο Σαλής γέρασε κι έχασε τη δύναμή του, σταμάτησε να δουλεύει στη βάρκα. Έτσι αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του στο Κούμ Καπί για να μπορέσει να επιβιώσει.


Πολλοί Χανιώτες βλέποντας ότι ο Σαλής έμεινε στη ψάθα, κινητοποιήθηκαν για να του ανταποδώσουν τα όσα καλά είχε κάνει γι' αυτούς τόσα χρόνια. Αρχικά χάρη στις ενέργειες του τυπογράφου, συγγραφέα και ποιητή Γεώργιου Γεωρβασάκη, έγινε Έλληνας πολίτης έστω και αργά παίρνοντας μια μικρή σύνταξη από το ΙΚΑ. Ακόμα και τότε όμως ο Σαλής αποδεικνύοντας τη φιλευσπλαχνία και μεγαλοψυχία του χάριζε μεγάλο μέρος της σύνταξής του, σε ανθρώπους που πίστευε ότι τη χρειάζονταν περισσότερο. Πέθανε στις 29 Φεβρουαρίου 1967 στο δωμάτιό του επί της οδού Θεοτοκοπούλου την ώρα που κοιμόταν.


Όταν πέθανε υπήρχε πρόβλημα για τον τόπο ταφής του, αφού λόγω του μουσουλμανικού θρησκεύματος δε μπορούσε να ταφεί σε χριστιανικό νεκροταφείο. Αρχικά τον είχαν θάψει σ' ένα χωράφι στην παλιά τούρκικη συνοικία Μερτζαλίκια, αλλά λόγω του ότι ήταν πολύ αγαπητός στους Χανιώτες, ετάφη στο χριστιανικό κοιμητήριο του Αγίου Λουκά στην οδό Αναπαύσεως με δικά τους έξοδα. Σήμερα είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Αγίου Λουκά στα Χανιά και πάνω στη μαρμάρινη πλάκα είναι γραμμένοι οι στίχοι του ποιητή και φίλου του Γεώργιου Γεωρβασάκη λέγοντας: 

Ας ήσουν μαύρος 
Ας μην ήσουν χριστιανός 
Ας ήταν μαύρη η μορφή σου 
Μ' από το χιόνι πιο λευκή ήτανε η ψυχή σου.

Υ.Γ.: 1.- Πατώντας εδώ μπορείτε να δείτε πιο αναλυτικά, για τον Σαλή, στο βίντεο της εκπομπής "Σαν Παραμύθι" από μια παραγωγή της ΕΡΤ, έτους 2003, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν πολλές πηγές στο διαδίκτυο.
2- Κι όμως υπάρχουν πολλές ιστορίες που χάνονται στα βάθη των αιώνων, από αγνούς κι ανώνυμους ανθρώπους που είχαν βάλλει στόχο να υπηρετούν πρώτα το συνάνθρωπό τους. Ανεξαρτήτου θρησκεύματος. Όλους αυτούς που μετά από χρόνια προσωπικής μας ευμάρειας έχουμε την κρίση να τους κατατάσσουμε στους ψυχολογικά ανισόρροπους... στους παρλατισμένους. Αυτόν τον ισχυρισμό φυσικά τον λέμε εμείς-οι "ισορροπημένοι"-, επειδή δεν έχουμε εκείνο το θάρρος, να αψηφίσουμε υπάρχοντα. Μαζί μ' αυτά όμως έχουμε παραχωρήσει σε μνημονιακή υποδούλωση ολόκληρης ζωής, προτιμώντας ακόμα και να "ζούμε" τυχοδιωκτικά δίπλα σε κάποιον ανύπαρκτο και τυχάρπαστο. Σταμάτα λοιπόν και μη γελοιοποιείσαι άλλο...

ΚΑΜΙΑ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ 
ΚΑΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕ ΣΕ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ 
Α    Ν    Θ    Ρ    Ω    Π    Ο    Σ

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

TANGO ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡ-ΚΕΙΝΟ...


 

 
Υπαρχει μια στιγμη, εκει μεσα στη νυχτα. Οταν φτανει και χαμηλωνουν τα φωτα, ανοιγει ο δρομος για τον παραδεισο. Υπαρχει ενας τοπος εκει μεσα στη θαλασσα. Οταν φουσκωνει και πεφτει αερας, ανοιγει της ψυχης μια χαραμαδα  
.... στης ψυχης τη χαραμαδα δε χωραω. Το χαμογελο του ηλιου ξεραινει τα χειλη μου. Ο κοκκος της αμμου ειναι θηλια στο λαιμο μου. Το αισθημα μονο αναβει τα φωτα του δρομου, φαρδαινει τη χαραμαδα και την κανει φαραγγι. Του ηλιου το γελιο φυλακιζει ζεστα και το αοσμο κυμα ευωδιαζει λεβαντα. Το αισθημα μονο κρατα αναμμενο του νοτου το αστερι.

Μονον εαν φτασεις κοντα στο θανατο, μονο τοτε καταλαβαινεις οτι και τα πιο απλα πραγματα μπορουν να φερουν ευτυχια. Ενα χαμογελο, μια γλυκεια λεξη, ενα σ' αγαπω. Ειναι τοσο σημαντικα! Μονο που καμια φορα ειναι και τα πιο δυσκολα. Αν η ανασα ειχε λεξεις, οι δικες μου θα σου ελεγαν φωναζοντας χαρουμενα:
"Σ' ευχαριστω που μαλακωσες την καδρια σου και μου επιτρεπεις επιτελους να ζησω για λιγο διχως πονο."
Γι' αυτο περιμενω την αλλιωτικη μερα, για να φωναξω χαρουμενα λεγοντας σου ενα τεραστιο ευχαριστω, Ζωη μου.

Δεν μπορω να μεταφερω το ειναι μου στο λογο. Η ψυχη δεν κλεινεται στο λογο, μονο για λιγο την μαντρωνεις. Τοσο οσο να επιτελεσει μια αποστολη και μετα συνεχιζει στο αγνωστο. Κι οταν μια μερα φυγω απο εδω, δεν θα παρω μαζι μου τιποτα. Μονο λιγο βιολετι απο το δειλινο κι ενα αστρο απο καποιο παραμυθι, με τη νεραϊδα της δικης μου φαντασιας. Η αλητισσα ψυχη μου θα το νιωσει ετσι οπως θα πεταει ελευθερη κι αερινη.

Η Μαρια ειναι ενα σπανιο πλασμα! Και για αυτο υποφερει απο μια σπανια ασθενεια.
Και υποφερει πολυ! Και υποφερει βουβα, με αξιοπρεπεια! Και ζηταει αγαπη! Την αγαπη μας!

Η Μαρια, καθηλωμενη σχεδον στο κρεβατι με πονους φρικτους, εχει κατορθωσει επιτευγματα που πολλοι απο εμας τους... υγιεις ουτε καν τα τολμαμε.

Kι επειτα, αποφασισε να μας χαρισει την ψυχη της! Σε ενα βιβλιο εκλεισε ολες τις σκεψεις των τελευταιων χρονων και μας τις προσφερει.
Ειναι ενα υπεροχο βιβλιο, που δειχνει καθαρα τον ψυχικο της πλουτο και αξιζει να υπαρχει σε καθε βιβλιοθηκη.
Αξιζει να το αγορασετε και για εναν ακομα λογο. Μερος των εσοδων θα χρησιμοποιηθει απο τη Μαρια για φαρμακευτικους και θεραπευτικους λογους!
Ας μην ξεχναμε οτι μια μακροχρονια νοσηλεια εχει εξοδα τεραστια, δυσβασταχτα για καθε οικογενεια!
Ξερω οτι η ανοικτη αγκαλια των blogger φιλων μου εχει χωρο να κλεισει μεσα κι αυτο το υπεροχο πλασμα!
Για περισσοτερες πληροφοριες για την αγορα του βιβλιου μπορειτε να επικοινωνειτε απευθειας με τη Μαρια εδω: mariademetriou@ymail.com
 
Παλιοτερες αναφορες στο Μαρακι μας:
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΣΑΣ

Πεταλουδισια φιλια σε ολους και καλο Σαββατοκυριακο!


υ.γ. Για τους δυσπιστους, η περιπτωση της Μαριας εχει δημοσιευτει πολλακις κι εχει αναφερθει σε τηλεοπτικη εκπομπη. Η ιδια εχει παρουσιασει επανειλλημενως εγγραφα και γνωματευσεις... βλεπετε εχει κληθει συχνα να απολογηθει... που ειναι ακομα ζωντανη!!! Μια απλή ερευνα στο διαδικτυο φτανει...

Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΩΔΕ!


Η Ανάστασή Του άνοιξε το δρόμο!
Ας την κάνουμε λοιπόν δική μας επ-Ανάσταση!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

WALK FREE

Καλησπερα αγαπητοι μου μπλογκοφιλοι!

Σημερα εγκαινιαζω με χαρα μια νεα στηλη, με τιτλο Κοινοτητες, στην οποια θα σας παρουσιαζω διαφορους οργανισμους, ελληνικους και ξενους, οι οποιοι αντιπαλευονται με οποιονδηποτε τροπο την αδικια και κανουν την Επανασταση της Καλοσυνης πραξη!

Ενας τετοιος οργανισμος ειναι το WALK FREE!
H συγκεκριμενη κοινοτητα δημιουργηθηκε με σκοπο να δωσει ενα τελος στην συγχρονη δουλεια.
Με τον ορο συγχρονη δουλεια εννοουμε οποιαδηποτε μορφη εκμεταλλευσης ανθρωπου απο ανθρωπο, ειτε μεσω εμποριου σαρκος, ειτε μεσω σεξουαλικης η σωματικης κακοποιησης, ειτε ακομα μεσω αθλιων συνθηκων εργασιας και διαβιωσης.

Μεσα απο ενημερωτικα μεηλ, newsletters, αιτησεις για συλλογη υπογραφων, αλλα και ακτιβιστικες δρασεις και δρωμενα ανα τον κοσμο, η Κοινοτητα Walk Free εχει ηδη στο ενεργητικο της πολλες μικρες νικες, που ισως αλλαξουν τη ζωη χιλιαδων ανθρωπων προς το καλυτερο.

Γινομενος μελος της Κοινοτητας, μπορει κανεις να βοηθησει με πολλους τροπους. Απο την απλη υπογραφη αιτησεων και προωθηση της ειδησης, μεχρι τις δωρεες και τον εθελοντισμο, υπαρχει ευρεια γκαμα ενεργειων, αναλογα με το τι θελει και τι μπορει ο καθενας να κανει.

Κι επειδη η αλλαγη στον κοσμο προερχεται μονο απο την σκληρη δουλεια και αφοσιωση των ανθρωπων, το δυνατοτερο ατου της Κοινοτητας ειναι τα ευφανταστα και ενθουσιωδη μελη που την αποτελουν!

Για περισσοτερες πληροφοριες, επισκεφτειτε την ιστοσελιδα: https://www.walkfree.org/

και για να μαθετε πως μπορειτε να συμμετεχετε, πατηστε εδω.

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/BkCwUNH1FTU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Σας αποχαιρετω με ενα υπεροχο βιντεο και σας στελνω πεταλουδισια φιλια!

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ!!!




Ο Παυλος ειναι ενα αγορι 17 ετων, στον οποιο διαγνωστηκε μια εξαιρετικα επιθετικη μορφη λευχαιμιας.

Στην Ελλαδα ζουμε, ολοι ξερουμε τα περι συστηματος υγειας...

Ο Παυλος χρειαζεται τη βοηθεια μας! Πρεπει να παει στη Βοστονη! Χρηματα η οικογενεια δεν εχει, οπως οι περισσοτερες οικογενειες σημερα.

Απο 1 ευρω ομως, εχουμε ολοι! 1 ευρω Χ μερικες χιλιαδες ατομων που θα βοηθησουν= μερικες χιλιαδες ευρω!

Μια ευκαιρια για τον Παυλο να ζησει, να ακολουθησει τα ονειρα του, να δημιουργησει, να πληγωθει, να κανει λαθη, να σηκωθει, να αγαπησει, να ερωτευτει, να αγαπηθει, να γινει ευτυχισμενος!

Κοστος για εμας απο 1 ευρω, αξια για τον Παυλο, την οικογενεια του και την ψυχη μας... ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!

Οποιος θελει να βοηθησει:

ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079
ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Τηλέφωνο Επικοινωνίας Σουζάνα Κυριακίδου Μαμά Παύλου
6986789490
Περισσοτερες πληροφοριες εδω:

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΠΑΪ


Πριν κάποιους μήνες, γνωρίσαμε στην Μυτιλήνη τον Άγιο Ποπάι. Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος έχει αφιερώσει την ζωή του στους ανθρώπους. Μαγειρεύει στον δρόμο, έχει στήσει 5 κοινωνικές κουζίνες με την ονομασία "Ο Άλλος Άνθρωπος" σε όλη την Ελλάδα και μοιράζει φαγητό σε όλους τους ανθρώπους. Έλληνες πρόσφυγες, άστεγους, πλούσιους και φτωχούς, μεγάλους και μικρούς. Θυσιάζει τα πάντα, δεν κρατάει τίποτα για εκείνον. Είναι στον δρόμο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς και μαγειρεύει στο τεράστιο τσουκάλι του για να μην μείνουν οι άνθρωποι που μένουν στον δρόμο, μόνοι τους. Είναι στο δρόμο συνέχεια, πάντα με ένα χαμόγελο και πάντα με το κουπί της ελπίδας στο χέρι του
Τώρα επιστρέφει στην Μυτιλήνη για να ταΐσει, όσους καταφέρουν να βγουν ζωντανοί από τις βάρκες. Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω και πάλι την Hellenic Seaways Official Fan Page που ανταποκρίθηκε αμέσως, όταν τους ζήτησα να ενισχύσουν το έργο του Ποπάι μας και της Κοινωνική κουζίνα "Ο άλλος άνθρωπος" Μυτιλήνη - Social Kitchen Other Human και να τους παρέχουν τα εισητήρια για το ταξίδι τους. Εταιρείες σαν αυτήν, αποτελούν λαμπρά παραδείγματα στην χώρα μας και δίνουν ελπίδα για ένα λίγο πιο φωτεινό αύριο. Σας ευχαριστώ προσωπικά από καρδιάς. 

Τη δημοσίευση αυτή την ανακάλυψα στο διαδίκτυο κι ανήκει σε λογαριασμό facebook με την ονομασία Madame Ginger και νομίζω ότι πρέπει να τη δούμε. Ένα ακόμα μάθημα αγάπης από έναν Άνθρωπο απλό. Με το δικό του τρόπο σήκωσε τη δική του επανάσταση! Για μερικούς ανθρώπους τελικά είναι πνοή ζωής να προσφέρουν... κι ίσως να προχωρήσουν ακόμα ένα βήμα πιο πέρα... να θυσιαστούν για τον συνάνθρωπό τους. Στον απόηχο της δημοσίευσης θα παραμένει όμως εκείνη η θλιβερή διαπίστωση... απλές κι αυτονόητες ανθρώπινες ενέργειες δεν αποτελούν τον κανόνα, αλλά η εξαίρεση, το "ακατόρθωτο" και το σπάνιο θα εξακολουθεί ν' αγιοποιείται στη συνείδηση μας!